بنزین
به نوعی مهمترین محصول پالایشگاه بنزین است که مخلوطی از جریان های مختلف پالایشگاه شامل بنزین تقطیر مستقیم (LSRG)، هیدروکربن های با گستره دمای جوشی از دمای محیط تا ۴۰۰ درجه فارنهایت می باشد. بنزین تقطیر مستقیم شامل پنتان تا هیدروکربن های سنگین تر با نقطه جوش حدود ۱۹۵ درجه سانتی گراد می باشد. برای بهبود رفتارهای احتراقی، ضد ضربه بودن، وزن مخصوص، مشخصه های تقطیر، فشار بخار، میزان گوگرد، مقاومت در برابر اکسیداسیون و خوردگی، بنزین تقطیر مستقیم را با جریان های دیگر پالایشگاه مانند ایزومریت (Isomerate)، ریفرمیت (Reformate)، آلکیلات (Alkylate)، بنزین FCCU مخلوط می سازند تا به خواص مورد نظر برسند. همچنین افزودنی هایی به منظور بهبود هرچه بیشتر این خواص نیز به این فرمولاسیون اضافه می شود. افزودنی ها اغلب برای افزایش عملکرد و بهبود حفاظت در برابر اکسید شدن بنزین اضافه می شوند. اصلی ترین افزودنی، اکتان افزاها هستند که رایج ترین آنها ترکیبات اتری از جمله MTBE و ETBE است. دانسیته ویژه بنزین بین ۰.۷۱ تا ۰.۷۷ بوده که بطور متوسط دانسیته آن را ۰.۷۳۷ کیلوگرم بر لیتر در نظر می گیرند. بطور کلی سه نوع بنزین وجود دارد:
-
بنزین بدون سرب معمولی – عدد اکتان ۸۷
-
بنزین سوپر – عدد اکتان ۹۳-۸۹
-
بنزین فوق سوپر
ویژگی های مهم سوخت بنزین
-
عدد اکتان
این پارامتر، مقیاسی جهت مشخص کردن کیفیت احتراق سوخت میباشد. دو نوع عدد اکتان شامل عدد اکتان پژوهش (Research Octane Number) در شرایط سرعت کم و رانندگی در شهر و عدد اکتان موتور (Motor Octane Number) هنگام رانندگی در جاده با سرعت زیاد اندازهگیری می شوند. حساسیت یک سوخت از اختلاف عدد اکتان پژوهش (RON) و عدد اکتان موتور (MON) بدست میآید که معمولا بین عدد۱۰ – ۶ می باشد.
-
فراریت (Volatility)
فراریت بنزین بسیار اهمیت دارد و توسط دو خاصیت فشار بخار (RVP) و تقطیر ASTM مشخص میشود. محدوده جوش بنزین به سه قسمت تقسیم می شود که هر قسمت گویای خاصیتی از بنزین است. قسمت اول که تا ۲۵% ابتدای بنزین است نشانگر کیفیت روشن شدن اتومبیل، قسمت دوم تا ۵۰% نشانگر تقطیر قدرت سوخت و ارزش حرارتی آن و قسمت سوم از ۵۰% تا ۹۰% نشانگر میزان ترکیبات سنگین در بنزین و بیانگر میزان تجزیه ترکیبات سنگین در اثر حرارت موتور می باشد.
-
ناخالصی های بنزین