پالایشگاه کوچک چیست؟
شاید سریع و صریح ترین پاسخ به سوال فوق، ظرفیت پایین پالایشگاه های کوچک باشد. در تعاریف اولیه به طور معمول پالایشگاه های با ظرفیت کمتر از ۲۰ هزار بشکه را به عنوان پالایشگاه کوچک خطاب می کنند. پالایشگاه های نفت خام به منظور تبدیل نفت خام، میعانات گازی و یا ترکیب آنها به محصولات مختلف طراحی و احداث می شوند.
مفهوم پالایشگاه های کوچک از سالیان بیش در کشورهایی همچون روسیه، آمریکا و چین مطرح شده است. با توجه به گستردگی این کشورها و از طرف دیگر وجود میادین کوچک و پراکنده، این کشورها را بر آن داشته است که جهت تامین فراروده های هیدروکربوری از ظرفیت های پالایشی کوچک استفاده شود.
در پالایشگاه ها جهت تبدیل مواد خام به مواد با ارزش افزوده ی بالاتر، با توجه به مشخصات شیمیایی و فیزیکی خوراک پالایشگاه و همچنین میزان بازدهی پالایشگاه در تولید هر یک از محصولات نهایی، از فرایندهای مختلفی استفاده می شود. در یک تقسیم بندی کلی می توان فرایندهای موجود در یک پالایشگاه را به چهار گروه زیر تقسیم بندی نمود:
- فرایندهای جداسازی (به طور مثال؛ تقطیر اتمسفریک، تقطیر در خلاء)
- فرایندهای شکست مولکولی (به طور مثال؛ FCC/RFCC)
- فرایندهای حذف ترکیبات آلاینده همچون گوگردی و سایر عناصر آلی و فلزی (فرایند تصفیه ی هیدروژنی)
- فرایندهای ارتقای کیفیت و خواص محصولات (ریفورمینگ، ایزومریزاسیون)
لذا هر پالایشگاهی جهت تولید محصولات مطابق با استانداردهای کیفی و زیست محیطی و البته اقتصادی نیاز به بهره گیری از فرایندهای فوق الذکر را دارد.
اقتصادی و یا غیراقتصادی بودن طرح های پالایشگاهی کمتر از ۲۰ هزار بشکه مطمئنا نیاز به انجام مطالعات فنی و اقتصادی مفصل خواهد داشت. به نظر می رسد متغییرهای زیادی در توجیه پذیری احداث واحدهای پالایشگاهی چه با ظرفیت های کم و یا زیاد دخیل هستند.
اما چند سالی است که هیاهوی احداث و بهره برداری از واحدهای پالایشگاهی کوچک در کشور شنیده می شود؛ چرا؟ گروه تخصصی نفت و گاز وب سایت مرکز مطالعات زنجیره ی ارزش طی یک بررسی اجمالی اهم دلایل توسعه ی پالایشگاه های کوچک را در عناوین ذیل خلاصه می کند:
کاهش میزان تولید و صادرات نفت خام و میعانات گازی همزمان با اعمال تحریم های اقتصادی؛
تولید و عرضه ی نفت خام و برش های نفتی در منطقه ی خودگران کردستان عراق؛
عرضه ی میعانات گازی تولیدی در پالایشگاه های گازی کشور از جمله ایلام، شهید هاشمی نژاد (خانگیران) و پارس جنوبی در بورس انرژی؛
خصوصی سازی مجتمع های پالایشگاهی و پتروشیمیایی کشور؛
تقاضای قابل توجه فراورده های هیدروکربوری در همسایه های شرقی کشور از جمله افعانستان و پاکستان؛
قاچاق و انحراف سوخت به دلیل اختلاف قابل توجهی قیمتی بنزین و نفت گاز در کشور با سایر کشورهای همسایه؛
بهره گیری از پدافند غیر عامل در ساختار تولید و توزیع فراورده های سوختی کشور؛
تولید و عرضه برش های هیدروکربوری مختلف در پتروشیمی های مبتنی بر خوراک مایع (بنزین پیرولیز، ریفورمیت و …)؛
وجود فرصت های فراوان در سواحل خلیج فارس جهت بانکرینگ سوخت؛
این نکته نیز قابل توجه است که با گذشت زمان و بالغ شدن ذی نفعان این موضوع در کشورهای عراق و البته افغانستان و از طرف دیگر وضع قوانین سخت گیرانه تر در کشور به منظور جلوگیری از قاچاق و انحراف سوخت و نهایتا جلوگیری از صادرات محصولات بدون استاندارد باعث شده است که جذابیت احداث پالایشگاه های کوچک کمتر و کمتر شود.
به نظر می رسد با توجه به تصمیمات اخذ شده در وزارت نفت از جمله؛ طرح فراگیر پالایشی سیراف که شامل ۸ پالایشگاه ۶۰ هزار بشکه ای در منطقه ی عسلویه جهت تبدیل میعانات گازی تولیدی در فازهای پارس جنوبی است و همچنین طرح های پالایشگاهی جدید از جمله پالایشگاه ستاره خلیج فارس (به ظرفیت ۳۶۰ هزار بشکه در روز میعانات گازی) طی سال های آتی مزیت های احداث پالایشگاه های کوچک در کشور از بین خواهد رفت.