از حدود ۱۰ سال پیش برنامه ­ریزی ­ها و اقدامات لازم به منظور اجرای طرح جامع توسعه ­ی کمی و کیفی پالایشگاه­ ها و همچنین احداث ۷ پالایشگاه جدید در دستور کار قرار گرفت. در این راستا قرار بر این گردید علی ­رغم اجرای طرح­ های توسعه ­ای در ۹ پالایشگاه کشور، ۷ پالایشگاه جدید نیز به منظور تولید فراورده­ های هیدروکربوری از جمله بنزین و نفت گاز طراحی و احداث گردد. این پالایشگاه عبارتند از:

• پالایشگاه ستاره خلیج فارس (میعانات گازی)

• پالایشگاه پارس پتروفیلد (میعانات گازی)

• پالایشگاه آناهیتا

• پالایشگاه شهریار

• پالایشگاه خوزستان (نفت خام فوق سنگین)

• پالایشگاه کاسپین

• پالایشگاه هرمز (نفت خام فوق سنگین)

متاسفانه بعد از گذشت حدود ۱۰ سال از تعریف طرح ­های فوق­ الذکر هیچ یک از آنها به بهره ­برداری نرسیده است. در بین طرح­ های فوق ­الذکر تنها پالایشگاه ستاره خلیج فارس که به نوعی بزرگترین پالایشگاه میعانات گازی دنیا محسوب می ­شود، دارای درصد پیشرفت می ­باشد و سایر پالایشگاه هیچ گونه پیشرفتی نداشته ­اند.

امید است فاز اول پالایشگاه ستاره خلیج فارس در نیمه­ ی اول سال ۹۵ به بهره ­برداری برسد. شایان ذکر پالایشگاه ستاره خلیج فارس در مجاورت پالایشگاه بندر عباس در صورت بهره ­برداری کامل روزانه ۳۵،۶ میلیون لیتر بنزین مرغوب تولید خواهد کرد و از طرف دیگر فروش بدون فراورش میعانات گازی نیز به حداقل ممکن خواهد رسید.